“Het is geen race maar een oorlogsspel” (Bernard Hinault).
De Ronde van Vlaanderen (ook bekend als De Ronde, “De Tour”) wordt elk voorjaar in België gehouden. Het is de belangrijkste wielerwedstrijd van Vlaanderen en één van de vijf monumenten van de wielersport. De Ronde van Vlaanderen werd voor het eerst gehouden in 1913 en kende in 2016 zijn 100ste editie. Er is een onlosmakelijk verband tussen wielrennen in Vlaanderen en het Vlaams-nationalisme. De enige grote Belgische race, Luik-Bastenaken-Luik, vindt plaats in het Franstalige Zuiden. De sportkrant Sportwereld wilde niet alleen een Vlaams-nationalistische krant uitgeven, maar voerde ook een tienjarige oorlog met de Franstalige directie van de nationale wielerfederatie in Brussel om De Ronde te lanceren.
De Ronde van Vlaanderen doorkruist de twee westelijke provincies van Vlaanderen, West-Vlaanderen en Oost-Vlaanderen. Sinds 1998 start de race in Brugge, in het noordwesten van Vlaanderen, vlakbij de Noordzee. Na de start gaat de koers zuidwaarts, over brede wegen over de vlakte van West-Vlaanderen. De laatste jaren wordt deze eenvoudige zuidelijke route 55 km gevolgd tot Kortrijk, in het zuiden van West-Vlaanderen, alvorens oostwaarts te gaan, richting de Vlaamse Ardennen waar het landschap geleidelijk heuvelachtiger wordt.
De heuvels bieden veel aanvalsmogelijkheden en zijn meestal de beslissende delen van de race. Deze beklimmingen staan erom bekend dat ze kort maar erg steil zijn, en de meeste – maar niet allemaal – zijn geplaveid. De meeste beklimmingen bevinden zich op een relatief klein oppervlak, waardoor de wegen voortdurend en vaak abrupt draaien. De Oude Kwaremont is met 2,2 km de langste klim: een atypische heuvel omdat hij niet erg steil is, maar vanwege zijn lengte en kasseienoppervlakte beschouwd wordt als een van de zwaarste beklimmingen van Vlaanderen. De steilste van allemaal is de volledig geplaveide Koppenberg, 600 meter lang met slopende stukken van 22% over een slecht geasfalteerde smalle weg. De laatste twee beklimmingen van de koers, de Oude Kwaremont en de Paterberg, komen beide tweemaal aan bod in een “loopfinale”.
Het steile karakter van deze heuvels bevordert een agressieve, aanvallende rijstijl, waardoor de Ronde van Vlaanderen een aantrekkelijke race is voor het kijkende publiek. Vanwege het veeleisende parcours en de specifieke kenmerken heeft de Ronde van Vlaanderen in de moderne tijd de voorkeur gegeven aan een bepaald type renner, bekend als klassiekerspecialisten of 'Flandrians'. Het agressieve karakter van de beklimmingen is in het voordeel van explosieve rijders, maar de lengte van de race vereist ook het hoogste niveau van conditie en duurzaamheid.
Dit jaar mikt de ultieme Vlaming, Niki Terpstra op een brekende 2e overwinning. Kan hij onder meer Peter Sagan, Niki Terpstra, Ian Standard & Greg Avermaet overwinnen? Hij zal een flinke dosis ‘geluk’ nodig hebben, wat misschien wel een van de redenen is waarom er nog nooit een renner is geweest die de Ronde van Vlaanderen meer dan drie keer heeft kunnen winnen, terwijl zelfs de beste en grootste specialisten van hun tijd zwaar te lijden hebben. geluk hebben of worden verijdeld door onvoorspelbare raceomstandigheden.
