Mont Ventoux

“De beklimming van de Mont Ventoux vergt zeven uur met de auto, zes uur te voet en drie en een half uur voor een getrainde fietser. De duizelingwekkende afdaling, in freewheelen, op de stenige hellingen van 12% is een gevaarlijke acrobatie. Ik verbrandde twee remmen en een paar houten velgen. Amateurs opgelet.“

Dat waren de woorden van Adrien Benoît, de eerste geregistreerde wielrenner die het 'Beest van de Provence' beklom.

De Mont Ventoux is een berg in de Provence in Zuid-Frankrijk, ongeveer 20 km ten noordoosten van Carpentras, Vaucluse. De Mont Ventoux is ouder dan de Alpen en is met 1.912 meter de hoogste berg in de regio. Het wordt ook wel het 'Beest van de Provence', de 'Reus van de Provence' en 'de Kale Berg' genoemd vanwege de witte top, het resultaat van geologie en kalksteen. Venteux betekent winderig in het Frans en de berg doet zijn naam zeker eer aan. De mistral kan op de top extreme omstandigheden veroorzaken, met windsnelheden tot wel 320 km/u (200 mph).

De Mont Ventoux is legendarisch geworden als toneel van een van de meest slopende beklimmingen in de Tour de France, die de berg sinds 1951 vijftien keer heeft beklommen. De race eindigde tien keer op de top van de Mont Ventoux. De Tour gaat grotendeels door Bédoin. Dit is de beroemdste en moeilijkste beklimming. De weg naar de top heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 7,43%. Tot Saint-Estève is de klim makkelijk: 3,9% over 5,8 km, maar de 16 resterende kilometers hebben een gemiddeld stijgingspercentage van 8,9%. Ter vergelijking: de klim van L'Alpe d'Huez is ongeveer 13,8 km lang met een gemiddeld stijgingspercentage van 7,9%. Er zijn nog twee andere routes: ten noordwesten van Malaucène (ruim 21,5 km). Hoewel de moeilijkheidsgraad gelijk is aan de beklimming van Bédoin, biedt deze een betere beschutting tegen de beruchte wind.
De gemakkelijkste route, met een gemiddeld stijgingspercentage van 4,4%, ligt ten oosten van Sault. Op ruim 26 km sluit de klim zich aan bij de beklimming van Bédoin na Chalet Reynard.

De Franse poststructurele filosoof Roland Barthes schreef in zijn boek 'Mythologies' uit 1957 over de berg en de Tour de France en zei dat Ventoux een “god van het kwaad is waaraan offers moeten worden gebracht”.

In de Tour van 1967 bracht de Britse renner Tom Simpson het ultieme offer met zijn leven, waarbij hij vlak voor de top instortte. Er blijft een passend eerbetoon aan 'Major Simpson' op slechts 1 km van de top aan de Bedoin-kant. Het is niet alleen de beklimming die gevreesd moet worden. Zoals Adrien Benoit beschrijft, kan de afdaling belachelijk snel zijn. In dezelfde Tour van 1967, die het leven kostte aan Simpson, werd titelverdediger Lucien Aimar door een motorrijder van de politie geklokt met een snelheid van 140 km/u op weg naar Malaucène.

Het is niet verwonderlijk dat de bekendheid van Ventoux als toneel van grote Tourdrama's ervoor heeft gezorgd dat het een magneet is geworden voor fietsers over de hele wereld. Jaarlijks zijn er amateurraces om zo snel en vaak mogelijk in 24 uur de berg te beklimmen, de Ventoux master series. De rit duurt 1u30 – 2u30 voor getrainde amateurrijders. Professionele rijders doen er 1 uur – 1 uur en 15 minuten over. De snelste tijd tot nu toe is die van Iban Mayo in de individuele klimtijdrit van de Dauphiné Libéré 2004: 55′ 51″. De tijd werd voor het eerst gemeten vanuit Bédoin in de Tour de France van 1958, waarin Charly Gaul de snelste was met 1u 2' 9”.

Voor de echte gekken onder jullie is er altijd de uitdaging om binnen 24 uur de 3 routes van Ventoux te beklimmen om zo het lidmaatschap van de Club des cingle du Mont Ventoux veilig te stellen. Nog zeldzamer gezelschap kan worden gezocht door een vierde route toe te voegen, via een bosweg of door de drie routes tweemaal (6 beklimmingen) in 24 uur te beklimmen. De titel van 'de gekste der gekken' gaat echter naar Jean-Pascal Roux, die op 16 mei 2006 het klimrecord in 24 uur verbrak met elf beklimmingen, allemaal vanuit Bédoin.